Hierschrijftze

Ze ligt al te wachten.
Aan de rand van de horizon.

Nog heel even.
En dan mag ze weer stralen.

Ze gunt hem nog een laatste moment.
Om te schijnen op zijn manier.

Als het licht is gekomen.
Zal zij iedereen verwarmen.

W.B.

Het is niet te beschrijven,
en toch staat het vaak op papier.

In zoveel liedjes bezongen,
in zoveel gedichten verwoord.

Zo stil,
als het alleen voor jezelf is.

Zo fantastisch,
als je het kunt delen.

Zo luidruchtig,
als het breekt.

In duizend stukjes op de vloer.
En morgen lijm ik je weer aan elkaar.

Dan proberen we het opnieuw,
jij en ik.

Mijn hart.

W.B.

Als je eens wist
Wat ik vaak denk

Maar je weet het niet
Want ik zeg het niet

Ik zou het alleen zeggen
Als jij het ook denkt

Maar ik weet niet wat je denkt
Dus ik zeg maar niets

W.B.

Strompelend door het donker,
op zoek naar het lichtknopje.

Angstig maar vastberaden,
zoekt ze verder.

Ze voelt uiteindelijk het knopje,
en doet het licht aan.

De slingers hangen er nog steeds..

W.B.

Jij bent jij.
En ik ben ik.

Maar soms zou ik wat meer als jij willen zijn.
Zei de kleine tegen de grote.

Waarop de grote zegt:

Je bent al net als ik.
Alleen op jouw eigen manier.

Want jij bent jij,
en ik ben ik.

W.B.

Ik mis je zo.
Kom alsjeblieft snel terug.

Ik wil je warmte voelen,
op mijn huid.

Ik wil dat je me wakker kust,
met je helderheid.

Lange zwoele avonden,
vol gezelligheid.

Oh wat verlang ik toch naar je!
Mijn zomer..

W.B.

De tijd
Neemt de tijd

Soms vliegt hij voorbij
Maar nu niet

Nu kruipt hij voorbij
Minuut voor minuut

Het is stil
En donker

Behalve in mijn hoofd
Daar dansen mijn gedachten de polonaise

Weer een minuut voorbij
Wat duurt de nacht toch lang

Maar ja, wat kan het de tijd ook schelen
Hij heeft immers tijd zat


W.B.

Geef me wat tijd.
Ik moet het nog leren.

Ik vind het eng.
Maar doe echt m’n best.

Hou je nog even mijn hand vast?
Want stukje bij beetje komt het wel.

Dat vertrouwen.
Van mij in jou.

W.B.