Het is niet te beschrijven,
en toch staat het vaak op papier.

In zoveel liedjes bezongen,
in zoveel gedichten verwoord.

Zo stil,
als het alleen voor jezelf is.

Zo fantastisch,
als je het kunt delen.

Zo luidruchtig,
als het breekt.

In duizend stukjes op de vloer.
En morgen lijm ik je weer aan elkaar.

Dan proberen we het opnieuw,
jij en ik.

Mijn hart.


W.B.