Ze ligt al te wachten.
Aan de rand van de horizon.
Nog heel even.
En dan mag ze weer stralen.
Ze gunt hem nog een laatste moment.
Om te schijnen op zijn manier.
Als het licht is gekomen.
Zal zij iedereen verwarmen.
W.B.
Ze ligt al te wachten.
Aan de rand van de horizon.
Nog heel even.
En dan mag ze weer stralen.
Ze gunt hem nog een laatste moment.
Om te schijnen op zijn manier.
Als het licht is gekomen.
Zal zij iedereen verwarmen.
W.B.
Het is niet te beschrijven,
en toch staat het vaak op papier.
In zoveel liedjes bezongen,
in zoveel gedichten verwoord.
Zo stil,
als het alleen voor jezelf is.
Zo fantastisch,
als je het kunt delen.
Zo luidruchtig,
als het breekt.
In duizend stukjes op de vloer.
En morgen lijm ik je weer aan elkaar.
Dan proberen we het opnieuw,
jij en ik.
Mijn hart.
W.B.
Als je eens wist
Wat ik vaak denk
Maar je weet het niet
Want ik zeg het niet
Ik zou het alleen zeggen
Als jij het ook denkt
Maar ik weet niet wat je denkt
Dus ik zeg maar niets
W.B.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén